Medine Şehride olmuş bir cennet
Akın akın geliyor oraya ümmet
Yarab mahşer günü sen bizi affet
Hasretinden gözlerimiz ağlıyor
Resulün hasreti gönül dağlıyor.
Günbegün artıyor ayrılık derdim
Ne olacak halim kendime sordum
Huzuruna vardım el pençe durdum
Hasretinden gözlerimiz ağlıyor
Resulün hasreti gönül dağlıyor.
Ravzasında çiçekler açıyor
Bimbir türlü rayhaları saçıyor
Meleklerde kanat vurup uçuyor
Hasretinden gözlerimiz ağlıyor
Resulün hasreti gönül dağlıyor.
Medine nurunu resülden aldı
İnanan gönüller hep sana geldi
Sana tabiî olan hem yüzü güldü
Hasretinden gözlerimiz ağlıyor
Resulün hasreti gönül dağlıyor.
Resulün ravzası olmuş bembeyaz
Ellerimi açtım eyledim niyaz
Ravzana geleyim hem kış hem yaz
Ravzanın gülü güzel kokuyor
Aşkı mühabbeti bizi yakıyor.
Kevser ırmağının başında durur
Abdest azasından ümmetin tanır
Oraya gelenlere hep ondan verir
Ravzanın gülü güzel kokuyor
Aşkı mühabbeti bizi yakıyor.
Ravzasında bülbülleri şakıyor
Kevser ırmağıda durmaz akıyor
Ümmetleri gül yüzüne bakıyor
Ravzanın gülü güzel kokuyor
Aşkı mühabbeti bizi yakıyor.
Aşkıyın ateşi içimde yanar
Âşık olanlar hep seni arar
Günlümün kuşuda ravzana konar
Ravzanın gülü güzel kokuyor
Aşkı mühabbeti bizi yakıyor.
